Geschiedenis
In 2012 stond de wijk aan de vooravond van de laatste fase van de vernieuwing van de wijk. Een stuk van de oude Wolfskuil ging plaatsmaken voor nieuwbouw. De nieuwe samenstelling van de wijk werd steeds zichtbaarder. De Wolfskuil veranderde in een periode van twintig jaar van een wijk met de oude bewoners (kuulers) en migranten naar een wijk met nog een derde hoofdgroep: de jonge hoogopgeleiden (de nieuwkomers). Deze nieuwe wijk vroeg (en vraagt nog steeds) om andere voorzieningen.
Vanuit Hobbycentrum De Nonnendaal ontstond er een groep van veertig wijkbewoners van allerlei achtergronden die, met steun van wooncorporatie Portaal en afdeling wijkmanagement van de gemeente, een plan maakten voor de wijk. Het idee: een pand in én voor de wijk waar bewoners elkaar kunnen ontmoeten en activiteiten kunnen ontwikkelen. Het idee werd stichting De Wijkfabriek (opgericht in september 2014) met het motto: 'We duun ’t eiges wel'.
De Wijkfabriek zag op 17 september 2015 het daglicht met de officiële opening van het gebouw De Wijkfabriek aan de Nieuwe Nonnendaalseweg. Met steun van Portaal hadden vrijwilligers twee slooppanden omgetoverd tot een pand met een huiskamercafé, een expositieruimte, verschillende werkruimtes en een rijk aanbod aan activiteiten. Het bruiste van bedrijvigheid. Helaas was de euforie van korte duur. Per 1 maart 2016 moest de Wijkfabriek verhuizen omdat de panden slooprijp werden gemaakt. En zo begon een periode van onrust. Verhuizen naar een oud
buurthuis, weer verhuizen omdat ook dat pand gesloopt werd en tijdelijk een deel van de activiteiten bij het hobbycentrum uitvoeren.
De periode van onzekerheid was soms zwaar voor de betrokken wijkbewoners en vrijwilligers. Maar ze bleven trouw aan het wijkmotto 'We duun ’t eiges wel!'. En het resultaat mag er zijn. Want eind oktober 2017 kon de Wijkfabriek eindelijk 'wortelen' in het gebouw van het oude politiebureau aan de Koninginnelaan 1.